Παιδοδοντία

1. Πότε πρέπει να γίνεται η πρώτη επίσκεψη του παιδιού στον οδοντίατρο;
 
Η πρώτη επίσκεψη του παιδιού γίνεται με την ανατολή του πρώτου δοντιού και όχι αργότερα από τη συμπλήρωση του πρώτου έτους της ζωής του.Η πρώτη επίσκεψη έχει καθάρα ενημερωτικό χαρακτήρα,όπου οι γονείς ενημερώνονται λεπτομερώς για θέματα σχετικά με την πρόληψη της τερηδόνας,την σημασία των νεογιλών (παιδικών ) δοντιών,τη σωστή υγιεινή διατροφή αλλά και την επίδραση των κακών συνηθειών (πιπίλα,θηλασμός δακτύλου) στο στοματογναθικό σύστημα.
 
2. Γιατί είναι σημαντικά τα νεογιλά (παιδικά) δόντια;
 
Η σημασία των νεογιλών δοντιών είναι αρκετά μεγάλη διότι συμβάλλουν στη σωστή ανάπτυξη του στοματογναθικού συστήματος, καθοδηγώντας την ανατολή των μονίμων δοντιών.Επίσης εξασφαλίζουν την μάσηση και την ομιλία. Προβλήματα στα νεογιλά δόντια όπως τερηδόνα, τραυματισμός και αποστήματα, επηρεάζουν άμεσα την υγεία των μονίμων δοντιών αλλά και γενικότερα την υγεία του παιδιού.
 
3. Υπάρχουν προβλήματα κατά την ανατολή των δοντιών;
 
Κατά την ανατολή των δοντιών μπορεί να παρατηρηθούν συμπτώματα όπως αυξημένη έκκριση σάλιου, εκνευρισμός, ανορεξία και πρησμένα ούλα. Για να ανακουφίσετε το παιδί σας από αυτές τις μικροενοχλήσεις είναι απαραίτητος ο καθαρισμός του στόματος με μια κρύα βρεγμένη γάζα (να είναι καλά τυλιγμένη γύρω από τον αντίχειρα), η χρησιμοποίηση ειδικών πλαστικών δακτύλίων ή άλλων κρύων παιχνιδιών που υπάρχουν στο εμπόριο για αυτό τον σκοπό.Σε επίμονες καταστάσεις μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ειδικές αλοιφές (τζέλ) ή και να χορηγήσετε παυσίπονο μετά από την σχετική άδεια του Οδοντιάτρου σας.
 
4. Μπορεί η τερηδόνα και ουλίτιδα της βρεφικής ηλικίας να προληφθούν;
 
Ναι. Η σωστή και καθημερινή χρήση της οδοντόβουρτσας και του οδοντικού νήματος (dentalfloss), ο περιορισμός υδατανθράκων και ειδικότερα της ζάχαρης από τη διατροφή μας και η χρήση φθορίου σε όλες τις μορφές του, αυξάνουν την αντίσταση των νεογιλών δοντιών και των ούλων στην προσβολή τους. Η καθιερωμένη επίσκεψη στον οδοντίατρο ανά εξάμηνο μπορεί να προλάβει πολλά προβλήματα και αποτελεί βασική αρχή ενός ολοκληρωμένου προληπτικού προγράμματος.
 
5. Είναι το φθόριο ασφαλές;
 
Ναι.Το φθόριο δεν είναι φάρμακο. Δεν θεραπεύει την υπάρχουσα νόσο. Αποτελεί απλά ένα θαυμάσιο προληπτικό μέτρο ενάντια στην τερηδόνα. Είναι απόλυτα ασφαλές. Σε ορισμένες περιοχές το φθόριο υπάρχει ως φυσικό στοιχείο στο πόσιμο νερό. Δυστυχως όμως, το μεγαλύτερο ποσοστό του κυπριακού πληθυσμού δεν λαμβάνει το επαρκές φθόριο από το πόσιμο νερό, γι΄αυτό καλό είναι να επωφελούμαστε τη δράση του φθορίου και από άλλες πηγές. Ο Οδοντίατρος εΊναι αυτός που θα σας δώσει χρήσιμες συμβουλές για όλα τα μέσα που υπάρχουν και χρησιμοποιούνται σήμερα στην Οδοντιατρική για την πρόληψη της οδοντικής τερηδόνας.
 
6. Πότε πρέπει να ξεκινά το βρούτσισμα;
 
Το βρούτσισμα πρέπει να ξεκινά με την εμφάνιση του πρώτου δοντιού και όχι αργότερα από την ηλικία του ενός έτους.Στο εμπόριο υπάρχουν ειδικές οδοντόβρουτσες ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.Η ποσότητα της οδοντόπαστας και η περιεκτικότητα αυτής σε φθόριο καθορίζεται από τον Οδοντίατρο σας.Τα δόντια βρουτσίζονται 2 φορές την ημέρα πρωί και βράδυ υπό την επίβλεψη του κηδεμόνα του παιδιού.Ειναι σημαντικό να μάθεται το παιδί σας να φτύνει την οδοντόπαστα και όχι να την καταπίνει.Επίσης μετά το βρούτσισμα καλό είναι να μην ξεπλένετε τα δόντια του μωρού με άμφονο νερό,έτσι ώστε να επιδρά καλύτερα και περισσότερο η φθοριούχος οδοντόπαστα που έμεινε στα δόντια.
 
7. Τι είναι οι προληπτικές καλύψεις οπών και σχισμών (sealants);
 
Οι προληπτικές καλύψεις οπών και σχισμών είναι λευκά ή αδιαφάνη ρητινώδη επιχρίσματα που καλύπτουν και προστατεύουν τις μασητικές επιφάνειες των οπίσθιων δοντιών (μασητήρες). Λόγω της μορφολογίας τους (έχουν βαθειές και πολυσχιδείς αύλακες) οι επιφάνειες αυτές δύσκολα καθαρίζονται, με αποτέλεσμα οι τροφές και τα μικρόβια να μην απομακρύνονται εύκολα με το βούρτσισμα και να προσβάλονται σχετικά νωρίς με τερηδόνα. Το υλικό που τοποθετείται (sealant) γεμίζει αυτές τις αύλακες του οπίσθιου δοντιού και το προστατέυει.Τα sealants πρέπει όμως να ελέγχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα (κάθε 6 μήνες) από τον Οδοντίατρο και να επανατοποθετούνται όταν και όπου χρειάζεται.
 
8. Πότε πρέπει να σταματήσει η χρήση της πιπίλας;
 
Η χρήση της πιπίλας πρέπει να αποφεύγεται πέρα από την ηλικία των 3 ετών.Η παρατεταμένη χρήση της μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην σωστή ανάπτυξη των γνάθων όπως: παραμόρφωση και στένωση της άνω γνάθου,χασμοδοντία (άνοιγμα μεταξύ των άνω και κάτω πρόσθιων δοντιών) αλλά και προβλήματα στην ομιλία του παιδιού.
 
9. Ποιά είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία των καταγμάτων της μύλης του δοντιού (σπάσιμο του δοντιού)? 
 
Ο Οδοντίατρος με ειδικά επανορθωτικά υλικά (ρητίνες) ξαναφτιάχνει ή αλλιώς αναπλάθει το σπασμένο μέρος του δοντιού. Αν όμως μετά τον τραυματισμό το παιδί ή οι γονείς βρούν το σπασμένο κομμάτι του δοντιού, τότε αυτό μπορεί να συγκολληθεί στο οδοντιατρείο.
 
10. Τι πρέπει να κάνετε, όταν μετά από τραυματισμό διαπιστώσετε ότι το μόνιμο δόντι βγήκε ολόκληρο από τη θέση του (ολική εκγόμφωση)?
 
Πρώτα απ΄ όλα διατηρείτε την ψυχραιμία σας,και ακολουθήστε τα εξής:
Βρίσκετε το δόντι. Το δόντι το πιάνετε όχι από τη ρίζα αλλά από την μύλη (το λευκό μέρος του δοντιού) και το ξεπλένετε με νερό.
Ζητάτε από το παιδί να ανοίξει το στόμα του και το επανατοποθετείτε στην αρχική του θέση, ζητώντας να κλείσει το στόμα του δαγκώνοντας μία γάζα ή οποιοδήποτε άλλο καθαρό ρούχο.
Αν δεν μπορείτε να το βάλετε στην αρχική του θέση , τότε βάζετε το δόντι σε ένα δοχείο με γάλα (όχι σε νερό) μέχρι να πάτε στον Οδοντίατρο σας.